ΤΟ G8 ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ!

Διεθνές κάλεσμα ταυτόχρονων αποκεντρωμένων δράσεων στις 26 και στις 27 Μαΐου 2011

Η Ντοβίλ (Deauville) και οι Κάννες είναι πόλεις με καζίνο όπου θα κριθεί ο πλούτος και η μιζέρια από τους απατεώνες του G8 και του G20. Αυτήν τη φορά όμως δεν θα πάμε στο πανηγυράκι τους.
Μια και παντού περιτριγυριζόμαστε από χώρους, προσόψεις ή εικόνες που διατυμπανίζουν την καπιταλιστική αλαζονεία. Τα κέρδη ορισμένων χάρη στις κατασκευασμένες κρίσεις εκτίθενται χωρίς ντροπή παρά τη συστηματική χρήση παρανομίας και κοινωνικού ελέγχου.

Κοινωνικός έλεγχος;
Κάθε κίνημα, κάθε λέξη, κάθε ιδέα φακελώνεται, μπατσοκρατείται. Κάθε προσπάθεια να ζήσεις διαφορετικά ή απλώς να υπερασπιστείς τα δικαιώματά σου καταστέλλεται βίαια, μέσα από τη χρήση μιας ολοένα και μεγαλύτερης και συγκαλυμμένης καταστολής και των αντιτρομοκρατικών νόμων που εφαρμόζονται σε όλους και σε όλες. Πρόκειται για έναν ιδεολογικό, οικονομικό, χωρικό, χρονικό, ηλεκτρονικό έλεγχο… Σε συνδυασμό με την παθητικότητά μας αποτελεί το αναντικατάστατο εργαλείο για την επιβίωση του καπιταλισμού.
Οι διεθνείς νόμοι έχουν σα στόχο να ενθαρρύνουν τη σταθερή και ήπια εμφύτευση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: τον καπιταλισμό και το μερίδιο των οικονομικών και οικολογικών καταστροφών που αυτός προκαλεί. Τα δημοψηφίσματα είναι άκυρα. Οι εκλεγμένοι δεν βρίσκονται στην υπηρεσία του λαού. Οι κινητοποιήσεις καταστέλλονται βίαια από μια εθνική αστυνομία η οποία υπερασπίζεται αφελώς μια υπερεθνική εξουσία που την περιφρονεί και που την χρησιμοποιεί σαν ιδιωτική πολιτοφυλακή.
Οι παραδοσιακές δημοκρατικές προσφυγές είναι κατά συνέπεια αναποτελεσματικές, όποια και εάν είναι η χώρα στην οποία βρισκόμαστε. Σήμερα ορισμένοι λαοί τολμούν· ας μην είμαστε λοιπόν απλοί τηλεθεατές του θάρρους τους. Οι φτωχές χώρες που εξεγείρονται μας δίνουν την εικόνα μιας υγιούς επανάστασης. Δεν θέλουν πια ούτε τις δικτατορίες που έχουν εγκαθιδρυθεί από τις πλούσιες χώρες, ούτε τη διαφθορά που συντηρείται από τις πολυεθνικές εταιρείες και η οποία προστατεύεται από τους διεθνείς νόμους…των πλούσιων χωρών.
Οι τόποι όπου εφαρμόζονται οι καθημερινοί καπιταλισμοί αποτελούν εξίσου στρατηγικούς χώρους, εδώ έξω από το παράθυρό μας· ό,τι συζητιέται κατά τη διάρκεια ενός G8 συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Ο καπιταλισμός είναι μοναδικός και παγκόσμιος, οι αγώνες είναι πολλαπλοί και τοπικοί. Ας δημιουργήσουμε, ας ξαναδημιουργήσουμε κοινωνικούς δεσμούς, μονάχα η τοπική κλίμακα είναι κατάλληλη για να αυτοδιαχειριστούμε τους αγώνες μας και την καθημερινότητά μας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους δεσμούς και αυτούς τους αγώνες σαν ισάριθμες προοπτικές για να δημιουργήσουμε ένα διαφορετικό μοντέλο πολιτισμού που είναι σήμερα απαραίτητο!

Δράσεις
Το να διαδηλώσουμε επί τόπου ενάντια στην στρατιωτική καταστολή ανταποκρίνεται σε ορισμένες ανάγκες, αλλά μας περιορίζει ως προς την αποτελεσματικότητά μας.
Είναι για αυτόν το λόγο που απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης αποκεντρωμένων δράσεων κατά τη διάρκεια του G8, στην Γαλλία και οπουδήποτε αλλού. Καλούμε σχηματισμένες ή μη ομάδες να οργανωθούν τοπικά προκειμένου να φέρουν σε πέρας δράσεις στον τόπο και με τις θεματικές και τον τρόπο της επιλογής τους. Μπλόκα, επιθέσεις ενάντια στα σύμβολα του καπιταλισμού, διαδηλώσεις, καταλήψεις, κατασκηνώσεις και άλλοι χώροι ζωής, μοίρασμα κειμένων, εικόνων, λόγων…
Για έναν πιο έντονο αντίκτυπο, για μια πιο εμφανή συνοχή, προτείνουμε οι δράσεις της Πέμπτης 26 Μάη να κατευθυνθούν προς τους τοπικούς αγώνες και εκείνες της Παρασκευής 27 Μάη να επικεντρωθούν στον γενικευμένο κοινωνικό έλεγχο (ιδεολογικό, οικονομικό, χωρικό, χρονικό, ηλεκτρονικό έλεγχο…). Ας ξανακερδίσουμε παντού την ελευθερία μας!
Εάν εμπνέεστε να κάνετε κάτι εκτός αυτών των ημερομηνιών, ορμήστε! Κάθε χώρα έχει τις δικές τις δυνατότητες, κάθε άτομο τις δικές του επιθυμίες: ας τις πολλαπλασιάσουμε! Η φαντασία είναι με το μέρος μας, ας είμαστε προβλέψιμοι, ας είμαστε απρόβλεπτοι και ας τους κάνουμε να το καταλάβουν για τα καλά, πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά.

Ο καπιταλισμός βρίσκεται παντού, το ίδιο και εμείς, ας του επιτεθούμε όπου κι αν βρίσκεται.

Ανακοίνωση της «Βαλένθια ενάντια στη Σύνοδο G8»

Με αφορμή τη διήμερη σύνοδο κορυφής της G8 στην πόλη Ντοβίλ της Γαλλίας το 2011, σύντροφοι απηύθυναν κάλεσμα σε μαζική κινητοποίηση με χαρακτήρα παγκόσμιο και αποκεντρωμένο. Ο λόγος μιας τέτοιας πρότασης είναι
διττός. Αφενός η αποφυγή του να μετατραπεί η ίδια η αντισύνοδος σε μια άσκηση σφοδρής καταστολής πλήθους από τις αστυνομικές δυνάμεις, και παράλληλα οι διαφορετικές τοπικές πρωτοβουλίες αγώνα, καθεμία με τις δικές της κατευθύνσεις και τη δική της διαστρωμάτωση, να επωφεληθούν από τις μεταξύ τους διαφορές, ερχόμενες όλες μαζί σε σύγκρουση με τη σύνοδο της G8, σύμβολο όλων των περιορισμών και των βιαιοτήτων τις οποίες σταδιακά συνηθίζουμε κι αποδεχόμαστε. Μια μολυσματική απόπειρα διαχωρισμού και κατακερματισμού.

Τα εδάφη τα οποία εδώ και καιρό επιδιώκουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους αυτού του είδους οι επίσημες σύνοδοι είναι τα ίδια στα οποία εξαπλώνονται οι δικοί μας καθημερινοί αγώνες. Οι χώροι στους οποίους η παθητική ειρηνική διαβίωση δίνει τη θέση της στις κοινωνικές αναταραχές (όπως οι μαζικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα, ο ξεσηκωμός των φοιτητών –κι όχι μόνο– στη Γαλλία, την Ιταλία, τη Μεγάλη Βρετανία, μέχρι και τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική, όπου εκφράζουμε και αποστέλλουμε όλη μας την αλληλεγγύη) είναι μια πραγματικότητα που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, μαρτυρώντας την αποτυχία ενός ολόκληρου συστήματος που παραμένει προσηλωμένο στο κέρδος κι αδιαφορεί για όλες τις ζωές που βυθίζει καθημερινά στη μιζέρια και την εξαθλίωση.

Όλοι αυτοί που θα ποζάρουν χαμογελαστοί στις διάφορες εθιμοτυπικές φωτογραφίες της συνόδου είναι οι ίδιοι που επιδιώκουν να συγκαλύψουν την περιοδικότητα και τη συχνότητα με την οποία προκύπτουν οι διάφορες κρίσεις, λέγοντας μας κάθε φορά πως το κακό έχει περάσει και τις δυσκολίες τις αφήσαμε πίσω μας. Είναι οι ίδιοι που πυροδοτούν διαμάχες μεταξύ φτωχών ανθρώπων με απώτερο στόχο να δημιουργήσουν έριδες ανάμεσα σε αυτόχθονες και μετανάστες, να διακρίνουν ανάμεσα σε καλούς και κακούς και να προσδιορίσουν (: φακελώσουν) οτιδήποτε έρχεται κόντρα στην κανονικότητα, καθώς και τις πολυάριθμες εκφάνσεις του. Με αφορμή το εύρημα της ασφάλειας οι έλεγχοι εντατικοποιούνται, δοκμάζονται πρακτικές καταπίεσης και τελειοποιούνται τεχνικές εγκλεισμού σε φυλακές, κέντρα προσωρινής κράτησης μεταναστών και σε όλες αυτές τις κοινωνικές δομές που θεωρούν την περιθωριοποίηση αρχή για την κοινωνική αρμονία. Έτσι, καθώς οι ζωές κάποιων ανθρώπων καταστρέφονται στην κυριολεξία, απλά και μόνο επειδή δεν έχουν ένα κομμάτι χαρτί που να τους αναγνωρίζει το δικαίωμα να θεωρούνται πολίτες, στους δρόμους της πόλης ο στρατός κι η αστυνομία επιδίδονται στη διασφάλιση της τήρησης νόμων άδικων κι επικίνδυνων που μας καταδικάζουν σε μια ζωή κόλαση, γεμάτη θυσίες.

Παρ’ ότι εμφανίζονται όλο και πιο έντονες κοινωνικές αναταραχές σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού κι υπάρχουν ήδη οι βάσεις για μια καθολική εξέγερση που θα ξεκινά από την Ευρώπη, εκτιμούμε πως απαιτείται ακόμη πολλή δουλειά για κάτι τέτοιο. Με αυτό το σκεπτικό, πιστεύουμε πως η κινητοποίηση που έχει καλεστεί για τις 26 και 27 Μαΐου μπορεί να βοηθήσει τα διάφορα κινήματα να αναθαρρήσουν και να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους, να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο, κερδίζοντας έτσι στήριξη κι αλληλεγγύη, να ανταλλάξουν εμπειρίες, να συνεχίσουν να εξελίσσονται και να προοδεύουν, υπερπηδώντας με αυτόν τον τρόπο τα εθνικά σύνορα που τα χωρίζουν.

Σε τελευταία ανάλυση, αυτό το κάλεσμα δεν επιδιώκει να είναι τίποτα παραπάνω από μια πρόσκληση για την κινητοποίηση όλων μας, έτσι ώστε να οργανωθεί κάτι σε ολόκληρη την Ευρώπη, το οποίο όταν θα πραγματοποιηθεί να είναι μια ανοιχτή κριτική επάνω στην κύρια θέση που κατέχει μια σύνοδος, η οποία ποσώς μας αφορά. Μπορεί, ακόμη, να είναι και μια μορφή άσκησης, με την ελπίδα πως θα είναι μόνο η αρχή για την εντατικοποίηση και τη συνεχή εξέλιξη των αγώνων μας, οι οποίοι θα πρέπει τώρα -περισσότερο από ποτέ- να είναι αγώνες όλου του κόσμου.

Καλούμε λοιπόν όλους και όλες σε αυτήν την κινητοποίηση. Για να φτάσουμε από τα συνθήματα στους τοίχους στη δράση, διασχίζοντας ένα μονοπάτι συναντήσεων, συνελεύσεων και συζητήσεων. Η απόσταση μέχρι την Ντοβίλ είναι η ιδανική ευκαιρία.

Ανοιχτός χώρος ελεύθερης φαντασίας, αυτό που χρειάζεται είναι μεγάλη αποφασιστικότητα!

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ;
ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΙ;